У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Веранезэ.
Па́ала Веране́зэ (італ.: Paolo Veronese), пры нараджэнні Па́ала Калья́ры (італ. Paolo Cagliari, 1528 -19 красавіка 1588) — адзін з найслынных жывапісцаў венецыянскай школы, празваны Веранезэ па месцы нараджэння, сын скульптара Габрыеля Каліяры, вучань Антоніа Бадзіле.
У сваіх юнацкіх творах («Мадонна», рэштках фрэсак з Casa Contarini, фрэсках вілы Саранца і вілы Фанцола) ён праявіў характэрныя асаблівасці веронскай школы з яе пяшчотным каларытам, але разам з тым і паказаў свабоду стварэння мастацкіх вобразаў, якой ён быў абавязаны ўплыву рафаэлеўскай школы. Дзякуючы хуткай славе аб яго таленце ён ва ўзросце 27-28 гадоў быў прызваны ў Венецыю для ўпрыгожвання рызніцы царквы Святога Себасціяна. Мастак выканаў ускладзеную на яго задачу, што да 1570 яму даводзілася пастаянна вяртацца да работ для гэтай царквы, а па смерці удастоіўся гонару быць пахаваным у гэтым храме. Яго працы ў царкве Святога Себасціяна адрозніваюцца лёгкасцю малюнка і далікатным, цёплым каларытам, уласцівым веронскай школе: