Нікалас Крашнік (31 мая 1929, Бронкс, Нью-Ёрк, ЗША — 5 лютага 1999, Нью-Ёрк) — амерыканскі мастак, піянер поп-арта.
Нікалас Крашнік вучыўся ў Лізе студэнтаў мастацтваў у Нью-Ёрку з 1948 па 1950 і ў школе мастацтваў Ганса Гофмана з 1950 па 1951 год. У канцы 1950-х ён адкрыў кааператыў мастакоў са сваім братам Джонам Крашнікам у галерэі Брата.
Крашнік пачаў выстаўляць свае працы ў Нью-Ёрку ў 1957 годзе. Яго работы з’яўляюцца часткай асноўных пастаянных калекцый у Нью-Ёрку і ЗША.
У 1963 годзе ён удзельнічаў у штогадовай выставе ў Музеі амерыканскага мастацтва Уітні, а таксама ў 1963 годзе ў Музеі сучаснага мастацтва ў Нью-Ёрку. У 1968 г. ён быў прадстаўлены шасцю працамі на 4-й выставе дакументаў у Каселі.
У 1969 годзе Крашнік адмовіўся ад свайго абстрактнага экспрэсіянісцкага мяккага пэндзля і выкарыстаў тэхніку больш смелых колераў і ліній, захаваўшы абстрактныя формы. Гэты стыль вылучае яго як адзін з арыгінальных практык поп-арта. У апошнія гады Крашнік выкладаў ва ўніверсітэце Мэрыленда, Каледж-Парк з 1977 па 1991 год.