У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Аляхновіч. Мікалай Міхайлавіч Аляхновіч (нар. 2 мая 1935, Варонічы, Слонімскі раён, Гродзенская вобласць) — беларускі фізік. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1996; чл.-кар. З 1989), доктар фізіка-матэматычных навук (1988), прафесар (1991). Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь (1999).
Скончыў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт у 1957 годзе. У 1957—1959 гадах малодшы навуковы супрацоўнік Фізіка-тэхнічнага інстытута. З 1959 года малодшы навуковы супрацоўнік, старшы інжынер Аддзела фізікі цвёрдага цела і паўправаднікоў АН БССР. У 1963—1968 гадах малодшы, старшы навуковы супрацоўнік Інстытута фізікі цвёрдага цела і паўправаднікоў. У 1968—1989 гадах загадчык лабараторыі, у 1989—1993 гадах галоўны навуковы супрацоўнік, у 1993—2004 гадах дырэктар Інстытута фізікі цвёрдага цела і паўправаднікоў, адначасова ў 1997—2002 гадах. акадэмік-сакратар Аддзялення фізікі, матэматыкі і інфарматыкі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі. З 2004 галоўны навуковы супрацоўнік Аб’яднанага інстытута фізікі цвёрдага цела і паўправаднікоў, з 2007 года Навукова-практычнага цэнтра па матэрыялазнаўстве Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.
Навуковыя даследаванні прысвечаны праблемам хімічнай сувязі ў цвёрдых целах, дыфракцыі рэнтгенаўскіх прамянёў у рэальных крышталях, атрымання новых матэрыялаў, у тым ліку з выкарыстаннем высокіх ціскаў. Развіў метады эксперыментальнага вызначэння прасторавага размеркавання электроннага зарада і патэнцыялу ў крышталях і вызначэння па іх фізічных уласцівасцей, раскрыў кавалентна-іонны характар хімічнай сувязі ў важнай групе паўправадніковых крышталёў. Развіў рэнтгенаўскі дыфракцыйна-палярызацыйны аналіз рэальных крышталёў. Выявіў і даследаваў з’явы двухпромневга пераламлення і дэпалярызацыі рэнтгенаўскага выпраменьвання пры дыфракцыі ў дыслакацыйных крышталях, на аснове якіх развіў полярыметрыю рэнтгенаўскага дыяпазону частот. Прапанаваў спосабы монахраматызацыі рэнтгенаўскага сінхроннага вымярэння з пераўтварэннем палярызацыі. На аснове эфектаў дынамічнага рассейвання рэнтгенаўскіх прамянёў для скажоных монакрышталёў са статыстычным размеркаваннем дэфектаў распрацаваў метады ідэнтыфікацыі тыпу дэфектаў, ацэнкі іх параметраў, а таксама спосабы прэцызійнага вызначэння структурных фактараў і характарыстык дынамікі крышталічнай рашоткі. Пабудаваў дыяграмы стану для аксідных сістэм, атрымаў і даследаваў шэраг новых метастабільным пераўскітных фаз сегнетаэлектрыкаў.