.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}
Мухамед Хаджы Сухарта (8 чэрвеня 1921 - 27 студзеня 2008) — інданезійскі ваенны і дзяржаўны дзеяч. Генерал. Прэзідэнт Інданезіі з 1968 па 1998 год.
Нарадзіўся 8 чэрвеня 1921 года ў сям’і дробнага чыноўніка ў вёсцы Кемусук султанату Джак’якарта (Цэнтральная Ява). Працаваў клеркам ў банку.
Скарыстаўшыся антыкамуністычнымі дэманстрацыямі студэнтаў, Сухарта ў сакавіку 1966 ўзяў на сябе кіраўніцтва ўрадам, у сакавіку 1967 быў абвешчаны выконваючым абавязкі прэзідэнта, а ў сакавіку 1968 абраны прэзідэнтам. У 1973, 1978, 1983, 1988, 1993 і 1998 пераабіраўся на пасаду кіраўніка дзяржавы. У 1974 годзе Сухарта стаў заснавальнікам кіруючай партыі Галкар, быў старшынёй кансультатыўнага і апякунскага саветаў партыі. На парламенцкіх і мясцовых выбарах Галкар нязменна атрымлівала большасць галасоў. У краіне фактычна ўсталяваўся рэжым аўтарытарнай улады з дамінаваннем ваенных ва ўсіх галінах грамадскага жыцця. Ва ўнутранай палітыцы Сухарта вітаў прыток замежных інвестыцый, а ўжо ў пачатку 1970-х гадоў яму ўдалося спыніць інфляцыю і дамагчыся станоўчых зрухаў у эканоміцы. Інданезія вярнулася ў ААН, у 1967 стала членам-заснавальнікам АСЕАН. У канцы 1975 інданезійскія войскі акупавалі Усходні Тымор, былую партугальскую калонію, на якую прэтэндавала Інданезія, якая лічыла яе сваёй спрадвечнай правінцыяй.
У 1976 годзе Сухарта сышоў у адстаўку з інданезійскай войска па дасягненні 55 гадоў, але паводле канстытуцыі захаваў за сабой пасаду вярхоўнага галоўнакамандуючага ўзброенымі сіламі краіны.