Мехмед VI (2 лютага 1861 — 16 мая 1926) — 36-ы і апошні султан Асманскай імперыі ў 1918—1922. Брат Мехмеда V, сын Абдул-Меджыда І і Гюлюсцю (этнічнай чаркешанкі, народжанай Генрыеты).
Прыняцце Мехмедам VI умоў Сеўрскага дагавора пасля разгрому Асманскай імперыі ў Першай сусветнай вайне выклікала ўзрушанне ў арміі і нацыяналістычных колах імперыі і прывяло да стварэння альтэрнатыўнага цэнтра ўлады — Турэцкай Вялікай Нацыянальнай Асамблеі пад кіраўніцтвам Мустафы Кемаля (Атацюрка), якая адхіліла Мехмеда VI ад кіраўніцтва краінай.
Прыняцце часовай канстытуцыі новаўтворанай Турцыі стала падставай для скасавання 1 лістапада 1922 султанату. 17 лістапада Мехмед VI пакідае Стамбул на борце англійскага ваеннага карабля «Малайя», жыве ў выгнанні спачатку на Мальце, потым на італьянскай Рыўеры пад абаронай англічан. Памёр у Салерна (Італія), пахаваны ў Дамаску (Сірыя).
Быў пяць разоў жанаты (на абхазцы, грузінцы і трох турчанках), з дзвюма жонкамі развёўся. Меў чацвёра дзяцей, адну ўнучку.
Папярэднік: Мехмед V |
Асманскі султан 1918—1922 |
Пераемнік: манархія скасавана |