Маркіён з Сінопы (стар.-грэч.: Μαρκίων Σῐνώπην; каля 85 — 160) — раннехрысціянскі ерэтык.
Нарадзіўся ў чарнаморскім горадзе Сіноп. Быў блізкі да вучэння гностыкаў. Пасля выгнання з хрысціянскай суполкі, стварыў сваю суполку ў Рыме. Маркіён адмаўляў Стары Запавет і лічыў іўдзейскага Яхве злым богам; новазапаветны бог лічыўся ім добрым богам, які супрацьстаіць Яхве. Маркіён патрабаваў ад сваіх паслядоўнікаў аскетычнага жыцця і вучыў, што целы людзей не будуць уваскрэшаныя, у адрозненні ад душы.
Маркіён таксама быў адным з першых, хто паспрабаваў аб’яднаць хрысціянскія тэксты ў адзіны канон. Яго версія канона уключала Евангелле ад Лукі і 10 апостальскіх пасланняў.
Тэмы гэтай старонкі (9):