Мараль (лац.: moralis — датычны нораваў[1]) — адзін з асноўных спосабаў нарматыўнай рэгуляцыі дзеянняў чалавека ў грамадстве; адмысловая форма грамадскай свядомасці і від грамадскіх адносін. Мараль ахоплівае маральныя погляды і пачуцці, жыццёвыя арыентацыі і прынцыпы, мэты і матывы ўчынкаў і адносін, праводзячы мяжу паміж дабром і злом, сумленнем і бессаромнасцю, гонарам і сорамам, справядлівасцю і несправядлівасцю, нормай і ненармальнасцю, міласэрнасцю і жорсткасцю і г. д.