Багатырэвічы-Лоўчыцкія — татарскі княжацкі род у Вялікім Княстве Літоўскім. У XVI—XVII стагоддзях Лоўчыцы пад Наваградкам — маярат (асноўнае ўладанне) роду (адсюль прозвішча). Родапачынальнік — князь Мартуза Багатырэвіч, каралеўскі перакладчык, пасол у Арду ў 1509 годзе.