Кіль судна
У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Кіль.
Кіль — ніжняя бэлька ці бэлькі, якія праходзяць ад насавога да кармавога ўскрайку пасярэдзіне дна і служаць для забеспячэння трываласці корпуса судна.
На сучасных яхтах кілем прынята зваць фальшкіль:
- цяжкі свінцовы або чыгунны баластны кіль на кілявых яхтах, які перашкаджае іх крэну і перакульванню;
- дошкі, брусы або металічная паласа, якія прыбіваюцца да кіля драўлянага судна для аховы яго ад пашкоджанняў пры дотыку да грунту.
Літаратура
- Rousmaniere, John, The Annapolis Book of Seamanship, Simon & Shuster, 1999
- Chapman Book of Piloting (various contributors), Hearst Corporation, 1999
- Herreshoff, Halsey (consulting editor), The Sailor’s Handbook, Little Brown and Company
- Seidman, David, The Complete Sailor, International Marine, 1995
- Jobson, Gary, Sailing Fundamentals, Simon & Shuster, 1987
- Fincham, John. Index and Vocabulary // An Introductory Outline of the Practice of Ship-Building. — 2nd ed. — Portsea: William Woodward, 1825. — P. 189.
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Кіль судна
Катэгорыя·Будова паруснага судна
Катэгорыя·Дэталі караблёў
Катэгорыя·Марскія тэрміны