wd wp Пошук: ⬜

Кунігунда Люксембургская

У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Кунігунда.

Кунігунда (каля 980, Люксембург — 3 сакавіка 1033 ці 1039) — хрысціянская святая, жонка імператара Генрыха II, таксама кананізаванага, і дачка графа Зігфрыда Люксембургскага.

Біяграфія

Выйшла замуж за герцага Баварскага Генрыха IV, які ў 1002 годзе стаў каралём Германіі, у 1014 годзе — імператарам Свяшчэннай Рымскай імперыі. Іх шлюб быў бяздзетным. У дзень вяселля, бяручы прыклад з Найсвяцейшай Дзевы Марыі і Святога Іосіфа, Кунігунда дала зарок вечнай цноты. Існуе таксама і іншае меркаванне: шлюб Кунігунды і Генрыха быў заснаваны на ўзаемным каханні, а ў яго бяздзетнасці вінаватыя хранічныя хваробы пары. Чуткі ж пра цнатлівае жыццё гэтай пары, магчыма, звязаны з іх кананізацыяй і з’явіліся пазней[2].

Вельмі хутка дамаглася сур’ёзнага ўплыву ў дзяржаўных справах. Муж афіцыйна зацвердзіў яе «consors regnii» — раўнапраўным суправіцелем. Кунігунда ўдзельнічаў у пасяджэннях імперскага савета і ў 1007 годзе брала ўдзел у працы сінода ў Франкфурце. У 1012 годзе камандавала арміяй, якая разграміла ў бітве палякаў.

У 1018 годзе па рашэнні мужа, якога дамагалася дзевяць гадоў, вярнула герцагства Баварыю свайму брату Генрыху, пазбаўленаму гэтага ўладання за мяцеж супраць Генрыха II[3]. У 1021 годзе старшынствавала на пасяджэнні Каралеўскага суда ў Рэгенсбургу. Удзельнічала ў размеркаванні ленаў, ахвяраваннях і іншых пытаннях дзяржаўнага кіравання.

Падчас таго, як яе муж Генрых быў заняты вядзеннем шматлікіх войнаў, яна кіравала дзяржавай (у 1012 і 1016), склікала на пасяджэнні савет, займалася заклікам у армію.

Пасля смерці мужа ў ліпені 1024 года завалодала каралеўскімі знакамі адрознення і да верасня 1024 года рэгентнічала ў Германіі разам са сваімі братамі — біскупам Дытрыхам з Меца і герцагам Генрыхам Баварскім. Карысталася таксама ў пытаннях кіравання парадамі Арыба, архібіскупа Майнца. Пазней без якіх-небудзь ускладненняў перадала ўладу новаабранаму каралю Германіі Конраду II.

У [1025](/1025 "1025") годзе сышла ў [кляштар](/Кляштар "Кляштар") [бенедыктынак](/Бенедыкцінцы "Бенедыкцінцы") Каўфунген, заснаваны ёю раней. Пасля паслушніцтва, у гадавіну смерці мужа, 13 ліпеня 1025 года была пастрыжана архібіскупам Арыба ў манашкі[[4]](/Кунігунда_Люксембургская#cite_note-Хёфер257-4). Памерла [3 сакавіка](/3_сакавіка "3 сакавіка") [1033](/1033 "1033") года або ў [1039](/1039 "1039") годзе[[5]](/Кунігунда_Люксембургская#cite_note-5). Была пахавана ў [Бамбергскім саборы](/Бамбергскі_сабор "Бамбергскі сабор") каля мужа. [Інакенцій III](/Інакенцій_III "Інакенцій III") прылічыў яе да ліку святых [29 сакавіка](/29_сакавіка "29 сакавіка") [1200](/1200 "1200") года.

У гонар Кунігунды названы астэроід (936) Кунігунда, адкрыты ў 1920 годзе.

Легенда

Паводле падання, абвінавачаная ў шлюбнай здрадзе, яна была павінна ўстаць босымі нагамі на распалены лямеш і засталася цэлай. Гэты сюжэт часта сустракаецца ў нямецкім і раннефларэнтыйскім жывапісе.

Зноскі

↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
↑ Хёфер М. Император Генрих II. с. 82
↑ Хёфер М. Император Генрих II. с. 199
↑ Хёфер М. Император Генрих II. с. 257
↑ Kunigunde (ням.)

Літаратура

Хёфер М. Император Генрих II = Kaiser Heinrich II / Пер. с немецкого М. В. Васиной. — м: АСТ, 2006. — 285 с. — 4 000 экз. — ISBN 5-17-029686-X.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Кунігунда Люксембургская
WŁADCZYNIE 1000—1100

Пры напісанні гэтага артыкула выкарыстоўваўся матэрыял з Энцыклапедычнага слоўніка Бракгаўза і Ефрона (1890—1907).