У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Канстанцін III. Канстанцін III (ці I, калі лічыць з часу падзення Заходняй Рымскай імперыі) — візантыйскі імператар (люты — май 641), сын імператара Іраклія ад яго першага шлюбу і, такім чынам, законны спадчыннік свайго бацькі.
Неўзабаве пасля нараджэння Канстанціна яго маці памерла (612), і Іраклій, які знаходзіўся яшчэ ў росквіце гадоў, ажаніўся зноў са сваёй пляменніцай Марцінай, парушыўшы гэтым законы дзяржаўныя і царкоўныя і выклікаўшы нянавісць падданых такім кровазмяшальным шлюбам. Незадаволенасць народа была накіравана і супраць Марціны, якая, пасля нараджэння сына Іраклона, жадала для яго ўлады. Канстанціну, па патрабаванні бацькі, прыйшлося пагадзіцца падзяліць уладу са зборным братам (638).
Адразу ж пасля смерці Іраклія (11 лютага 641 г.) яго ўдава была вымушана бегчы. Канстанцін стаў адзінаўладным манархам, але яго хваравітасць павялічвалася з кожным днём; ён памёр 25 мая 641. Яго смерць была прыпісана Марціне. У імперыі адбыўся пераварот, і ўлада была перададзена на карысць непаўналетніх дзяцей Канстанціна (гл. Канстант II).