Саюз Каморскіх Астравоў (да снежня 2001 — Федэратыўная Ісламская Рэспубліка Каморскія Астравы) уключае тры вострава Каморскага архіпелагу: Гранд-Камор, Анжуан, Махелі. Востраў Майота, які раней уваходзіў у склад краіны, са снежня 1976 мае статус тэрытарыяльнай адзінкі Францыі. Сталіца — г. Мароні (каля 50 тыс. чал.). Тэрыторыя — 2235 кв. км (в. Гранд-Камор — 1147 кв. км, Анжуан — 424 кв. км, Махелі — 290 кв. км, Майота — 374 кв. км).
Насельніцтва — 690 тыс. чал. (в. Майота — 88 тыс. чал.). Большасць насельніцтва складаюць каморцы — нашчадкі арабаў, малагасійцаў і выхадцаў з усходняга ўзбярэжжа Афрыкі. Апроч каморцаў на архіпелагу пражываюць арабы, малагасійцы, а таксама выхадцы з Індыі і Пакістана. Практычна ўсё насельніцтва краіны — мусульмане суніцкага толку.
Афіцыйныя мовы: каморская, французская і арабская.
Нацыянальнае свята — Дзень абвяшчэння незалежнасці (6 ліпеня).
Грашовая адзінка — каморскі франк (1 дол. ЗША роўны 330 кам.фр.).
Дзейсная Канстытуцыя зацверджана ў снежні 2001 г.
Каморскія астравы былі каланізаваныя Францыяй у 19 ст. У 1961 Каморам быў нададзены статус заморскай тэрыторыі Францыі, а ў 1968 архіпелаг атрымаў унутранае самакіраванне. Незалежнасць абвешчана 6 ліпеня 1975 году.
З моманту атрымання незалежнасці становішча ў краіне характарызуецца нестабільнасцю — за гэты час адбылося 18 дзяржаўных пераваротаў. Захоўваюцца міжастраўныя супярэчнасці — за далучэнне да Францыі выступаюць сепаратысты на Анжуане і Махелі.
У красавіку 1999 у выніку ваеннага перавароту ў Мароні да ўлады ў краіне прыйшоў начальнік генштаба УС палкоўнік А. Асумані. У красавіку 2002 ён быў абраны прэзідэнтам краіны.
Кіраўнік дзяржавы — прэзідэнт, абіраны на 4-х летні тэрмін ад аднаго з астравоў у Саюзу на ратацыйнай аснове. У маі 2006 г. прэзідэнтам краіны стаў А. Самбі (прадстаўнік в. Анжуан).
У сяр. 2006 у краіне пачаўся палітычны крызіс з-за супрацьстаяння цэнтральных улад і адміністрацыі Анжуана на чале з М. Бакарам, які абвясціў сябе ў чэрвені 2007 г. прэзідэнтам.
Заканадаўчы сход (парламент) краіны складаецца з 33 дэпутатаў. Апошнія выбары адбыліся ў маі 2004 г.
Узброеныя сілы налічваюць каля 1,6 тыс. чалавек, уключаючы жандармерыю і нацыянальную паліцыю. Уласна армейскія падраздзяленні — 510 чал.
Каморы — адсталая аграрная краіна, адна з найменш развітых дзяржаў свету. У 2007 г. ВУП меў адмоўныя тэмпы росту (-1 %). Узровень інфляцыі склаў 3 %. Знешняя запазычанасць — 280 млн дол. ЗША, каля 64 % ВУП.
Асновай эканомікі з’яўляецца сельская гаспадарка. Яго прадукцыя складае 95 % экспарту краіны. Галоўныя экспартныя культуры — іланг-іланг, ваніль, гваздзіка, копра і базілік. Для ўнутранага спажывання вырошчваюць рыс, кукурузу, маніёку, ямс. Налічваецца каля 40 тыс. галоў буйнарагатага быдла, прыкладна 3 тыс. коз і авечак. Штогод вылоўліваецца каля 4,5 тыс. тон рыбы.
Прамысловасць развіта слаба (4 % ВНП, каля 1 тыс. занятых). Перапрацоўваецца мясцовая сыравіна, вырабляюцца эфірныя маслы, ваніль, копра, мыла, безалкагольныя напоі. Нарыхтоўваецца драўніна.
Транспарт. Даўжыня аўтадарог — 763 км, з іх 450 км асфальтаваны, аўтапарк налічвае каля 6 тыс. машын. Чыгунак няма. Найвялікшае значэнне мае марскі транспарт.
Знешнегандлёвы баланс мае хранічны дэфіцыт. Каморы імпартуюць нафтапрадукты, харчаванне, цэмент, машыны і абсталяванне. Асноўныя гандлёвыя партнёры — Францыя, ПАР, ЗША, Індыя, Кітай.