Казанскае ханства
Казанскае ханства — феадальная дзяржава, якая існавала ў 1445—1552 на землях у сярэднім цячэнні Волгі і на Каме. Сталіца — г. Казань.
Дзяржава ўзнікла ў 1445, у часы распаду Залатой Арды. Землі, якія займала ханства, прыблізна адпавядала землям, займаным старажытнай булгарскай дзяржавай. Асноўную частку насельніцтва складалі чарамісы і башкіры, якія размаўлялі цюркскімі мовамі, а таксама мардвіны і чувашы, якія размаўляўлі фіна-вугорскімі мовамі — у маскоўскіх крыніцах усе гэтыя народы называліся «татарамі». Ханства было пераможанае і захопленае Расійскім царствам у 1552.
Зноскі
- ↑ Татарская энциклопедия: В 6 т. - Казань, Институт Татарской энциклопедии АН РТ, 2006. - Т.3, С.147
- ↑ https://science.openrepublic.ru/ru/articles/85764/
- ↑ Татарская энциклопедия: В 6 т. - Казань, Институт Татарской энциклопедии АН РТ, 2006. - Т.3, С.148
Літаратура
- Геллер M. История Российской империи. В 2-х томах. — М.: МИК, 2001.
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Казанскае ханства
Вікіпедыя:Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
Вікіпедыя:Артыкулы са спасылкамі на элементы Вікідадзеных без беларускага подпісу
Казанскае ханства
Зніклі ў 1552 годзе
Вікіпедыя:Запыты на пераклад з украінскай
Вікіпедыя:Артыкулы з крыніцамі з Вікідадзеных
З’явіліся ў 1438 годзе