Кагане́ц — старажытная свяцільня, які працуе на аснове згарання алею або тлушчу; гліняная, часам металічная пасудзіна з кнотам.
У залежнасці ад паліва мянялася форма каганца — ад латка і міскі да гаршка і глячка. Каганец ставілі ці падвешвалі пад вусцем дымахода.
Бытаваў побач з лучніком да пачатку XX стагоддзя.