У знешняй палітыцы Кітайская Народная Рэспубліка прытрымліваецца шляху мірнага развіцця, адстойвае дыпламатычны курс «добры зварот да суседніх краінаў і разгляд суседзяў як партнёраў»[1]. Дзяржава нязменна праводзіць прынцып неўмяшання ва ўнутраныя справы іншых краін[2]. Не гледзячы на добрасуседскую і міралюбную палітыку, КНР мае шэраг тэрытарыяльных прэтэнзій да Iндыі, Тайваню, Японiі і да некаторых іншых краiн.
Расійска-кітайскае ўзаемадзеянне характарызуецца шырокім спектрам галін супрацоўніцтва, якія ўключаюць інтэнсіўныя кантакты на вышэйшым узроўні, гандлёва-эканамічныя і гуманітарныя сувязі, супрацоўніцтва на міжнароднай арэне, у тым ліку ў Савеце бяспекі ААН.
У 1992 годзе створана расійска-кітайская змяшаная міжурадавая камісія па ваенна-тэхнічным супрацоўніцтве. Яна вызначае асноўныя напрамкі ўзаемадзеяння і шляхі рэалізацыі праектаў паміж дзвюма краінамі ў галіне ваеннага супрацоўніцтва. Камісія збіраецца адзін раз у год па чарзе ў Маскве і Пекіне.
У 2004 годзе аб’ём расійска-кітайскай гандлю склаў 21,2 млрд даляраў. Для расійска-кітайскай гандлю ў 2004-2012 гадах было характэрна павелічэнне долі КНР у агульным імпарце Расіі з 6,3% да 16,5%. Таксама ў 2004-2012 гады ўзрасла доля КНР у экспарце Расiі з 5,6% да 6,8%.
Кітай і ЗША з’яўляюцца адзін для аднаго другімі па аб’ёме гандлёвымі партнёрамі[3], аб’ём тавараабароту паміж імі дасягнуў ў 2012 годзе 500 млрд дол. Пры гэтым дэфіцыт ЗША ў гандлі з Кітаем дасягнуў ў 2012 годзе небывала высокага ўзроўню ў 315 млрд дал. Кітай з’яўляецца самым буйным трымальнікам амерыканскага доўгу (1,3 трлн даляраў ў 2016 годзе).
Галоўнай праблемай адносін паміж дзяржавамі застаецца пытанне аб Тайвані. КНР лічыць востраў сваёй тэрыторыяй, не прызнаючы незалежнасць Кітайскай Рэспублікі. Урад ЗША прытрымліваецца супрацьлеглай пазіцыі.
У красавіку 2005 года ў ходзе візіту ў Індыю прэм’ера Дзяржсавета КНР Вэнь Цзябао па выніках яго перамоваў з індыйскім прэм’ер-міністрам Манмаханам Сінгхам бакі абвясцілі аб усталяванні паміж краінамі «стратэгічнага партнёрства». Кітай выкарыстоўвае гэты тэрмін для характарыстыкі адносін са сваімі найважнейшымі знешнепалітычнымі партнёрамі - напрыклад, з Расіяй і Еўрасаюзам.
Кітай і Індыя маюць намер давесці гандлёвы абарот з 13,5 млрд дал. У 2004 годзе да 20 млрд у 2008 і 30 млрд дал. у 2010 годзе. Самай перспектыўнай вобласцю супрацоўніцтва бакі лічаць інфармацыйныя тэхналогіі.
У дадзены момант адносіны паміж КНР і Бутане нацягнутыя з-за спрэчнай тэрыторыі, якая займае плошчу больш за 270 км². З 1980-х гадоў ўрады гэтых краін рэгулярна праводзяць перамовы па пагранічных пытаннях і пытаннях бяспекі, накіраваных на зніжэнне напружанасці.
Кітай аказвае дапамогу Пакістану ў станаўленні яго грамадзянскай ядзернай праграмы. Падтрыманне цесных адносін з Кітаем з’яўляецца цэнтральнай часткай знешняй палітыкі Пакістана. Кітай ўспрымае Пакістану ў якасці рэгіянальнага процівагі інтарэсам НАТА і ЗША. КНР падтрымлівае пазіцыю Пакістана па пытанні аб прыналежнасці Кашміра, у той час як Пакістан падтрымлівае Кітай па пытаннях прыналежнасці Сіньцзяна, Тыбету і Тайваня. Ваеннае супрацоўніцтва пашырылася з запускам сумесных праектаў вытворчасці ўзбраенняў, пачынаючы ад стварэння кіраваных ракет для фрэгатаў і да сумеснай вытворчасці знішчальнікаў. Кітай ўкладвае інвестыцыі ў развіццё пакістанскай інфраструктуры, у тым ліку глыбакаводнага порта ў Гвадары.
КНР з’яўляецца найбуйнейшым гандлёвым партнёрам Паўночнай Карэі, у той час як Паўночная Карэя займае 82-е месца ў спісе гандлёвых партнёраў КНР. КНР забяспечвае каля паловы ўсяго паўночнакарэйскага імпарту і атрымлівае чвэрць усяго экспарту.
Кітай і Японія — буйныя эканомікі свету, якія займаюць другое і трэцяе месца, адпаведна. У 2008 годзе тавараабарот паміж Кітаем і Японіяй вырас да 266,4 мільярдаў даляраў. Рост на 12,5% у 2007 годзе зрабіў Кітай і Японію галоўнымі гандлёвымі партнёрамі. Кітай таксама быў найбуйнейшым імпарцёрам японскіх тавараў у 2009 годзе.
Адносіны паміж Кітаем і Японіяй часам бываюць напружанымі з-за адмовы Японіі прызнаваць свае ваенныя злачынствы ў адносінах да Кітаю і тым самым, не маючы жадання выплачваць рэпарацыі.
Асноўны артыкул: Беларуска-кітайскія адносіны У 2006 годзе была пераадолена мяжа тавараабароту памiж КНР i Рэспублiкай Беларусь ў 1 мільярд долараў. Найважнымі пунктами беларускага экспарту з’яўляюцца калійныя ўгнаенні, капралактам, кар’ерныя самазвалы, прадукцыя станкабудавання, электронікі і металургічнай прамысловасці. У КНР адкрыты прадстаўніцтвы некалькіх беларускіх прадпрыемстваў: МЗКЦ, МТЗ, Беларуськалія і іншых. МТЗ таксама валодае зборачным цэхам у КНР.
У адпаведнасці з указам Прэзідэнта Беларусі ад 5 чэрвеня 2012 года створаны кітайска-беларускі індустрыяльны парк «Вялікі камень», якi мае статус асобнай тэрытарыяльнай адзінкі са спецыяльным прававым рэжымам, тэрмін дзеяння якога 50 гадоў[4].
З 11 па 18 ліпеня 2017 праводзіліся сумесныя беларуска-кітайскія вучэнні «Адзіны шчыт-2017». У вучэннях прымалі ўдзелу падраздзялення спецпрызначэння ўнутраных войскаў МУС Беларусі і Народнай ўзброенай мiлiцыi Кітая[5].