Запіскі пра Гальскую вайну
Запіскі пра Гальскую вайну (лац.: Commentarii de Bello Gallico) — сачыненне Гая Юлія Цэзара, у васьмі кнігах якога ён ва ўласцівай яму дакладнай, сціснутай і энергічнай манеры апісаў сваё заваяванне Галіі ў 58-50 гг. да н.э., а таксама дзве пераправы праз Рэйн і высадку ў Брытаніі.
Дакладная дата напісання невядомая. Апошнюю кнігу дапісаў пасля смерці вайскавода Аўл Гірцый, напісаўшы перад ёй сваё пасланне Бальбу. Цэзар вядзе апавяданне ў трэцяй асобе, між іншым згадваючы неацэнныя падрабязнасці геаграфічнай і этнаграфічнай уласцівасці (напрыклад, найбольш падрабязнае апісанне друідаў).
У Старажытным Рыме сачыненне Цэзара лічылася ўзорам лаканічнай, сухаватай атычнай прозы, аказаўшы вырашальны ўплыў на станаўленне стылю Тацыта і шэрагу іншых гісторыкаў. Традыцыйна з’яўляецца першым творам класічнай латыні, які чытаюць на ўроках гэтай мовы (у элементарным курсе старажытнагрэчаскай падобнае месца займае «Анабасіс» Ксенафонта).
Гл. таксама
Спасылкі
Тэмы гэтай старонкі (6):Катэгорыя·Мемуары і аўтабіяграфіі
Катэгорыя·Гальская вайна
Катэгорыя·Юлій Цэзар
Катэгорыя·Літаратурныя творы на лацінскай мове
Катэгорыя·Пісьмовыя крыніцы па гісторыі Старажытнага Рыма
Катэгорыя·Гальскія хронікі