Дэфарма́цыя (лац. deformatio — скажэнне) — змяненне памераў або (і) формы цела. Дэфармацыя адбываецца ў выніку перамяшчэння адных частак цела адносна іншых.
Адрозніваюць такія дэфармацыі, як сцісканне, расцяжэнне, зрушэнне, выгін, кручэнне. Пры сцісканні і расцяжэнні змяняюцца адлегласці паміж слаямі, а пры зрушэнні — слаі зрушваюцца адзін адносна аднаго. Дэфармацыю выгіну можна ўявіць як камбінацыю дэфармацый сціскання і расцяжэння, неаднолькавую ў розных частках цела. Дэфармацыя кручэння зводзіцца да камбінацыі дэфармацый зрушэння.
Усе віды дэфармацый узнікаюць пад дзеяннем прыкладзеных да цела знешніх сіл. Калі пасля спынення дзеяння сілы памеры і форма цела поўнасцю ўзнаўляюцца, то дэфармацыю называюць пругкай. Калі ж узнаўленне не будзе поўным, то дэфармацыю называюць няпругкай або пластычнай. Пры пластычнай дэфармацыі цела захоўвае дэфармаваны стан і пасля спынення дзеяння сілы.
Характар дэфармацыі залежыць ад матэрыялу ўзору, ад таго, наколькі вялікая знешняя сіла, як доўга яна дзейнічае, а таксама ад тэмпературы цела.