У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Дэметрый.
Дэметрый I Сатэр (стар.-грэч.: Δημήτριος Σωτήρ; каля 187 да н.э. — 150 да н.э.) — цар Сірыі (з 162 да н.э.) з дынастыі Селеўкідаў. Сын Селеўка IV Філапатара.
Падчас кіравання бацькі быў адпраўлены закладнікам у Рым наўзамен свайго дзядзькі Антыёх IV Эпіфана. Пасля смерці бацькі ў 175 годзе да н.э. замест Дэметрыя прастол заняў былы закладнік, а пасля гібелі ў 164 да н.э. — яго сын Антыёх V Еўпатар.
У 162 годзе да н.э., пры садзейнічанні грэчаскага гісторыка Палібія, Дэметрыю ўдалося збегчы з рымскага палону. Высадзіўшыся ў горадзе Трыпалі, ён змог заручыцца падтрымкай мясцовага насельніцтва, і забіў Антыёха V і рэгента Лісія, пасля чаго рымскі Сенат прызнаў яго законным царом.
Дэметрый атрымаў сваю мянушку «Сатэр» («Збавіцель») ад вавіланян, якіх ён вызваліў ад тыраніі сатрапа Тымарха. Тымарх праславіўся пасля абароны Мідыі ад парфян. Ён выкарыстоўваў узыходжанне Дэметрыя як падставу для абвяшчэння сябе незалежным царом, распаўсюдзіў сваю ўладу на Вавілонію, але ў яго не хапіла сіл для барацьбы з сірыйскім царом. У 160 годзе да н.э. Дэметрый нанёс Тымарху паражэнне і забіў яго, тым самым, аб’яднаўшы на некаторы час дзяржаву Селеўкідаў.
Дэметрый таксама вядомы сваёй перамогай над Макавеямі, калі ў бітве з сірыйскімі войскамі загінуў першасвятар Іуда Макавей (161 ці 160 да н.э.).
Падзенне Дэметрыя прыпісваюць Геркліду, брату Тымарха. Герклід падтрымліваў юнага Аляксандра Баласа, якога прадстаўляў сапраўдным сынам Антыёха IV. Герклід пераканаў рымскі Сенат падтрымаць Аляксандра Баласа, яго таксама падтрымалі Егіпет і Пергам. Пасля двух гадоў грамадзянскай вайны Дэметрый быў зрынуты ў 150 годзе да н.э.
| Папярэднік: Антыёх V Еўпатар |
Цар Сірыі 162 да н.э.—150 да н.э. |
Пераемнік: Аляксандр I Валас |