**Гной** — каламутны экссудат, які ўзнікае ў выніку гнойнага або серозна-гнойнага запалення тканак. Працэс утварэння гною называюць [нагнаенне](/Нагнаенне "Нагнаенне"). Нагнаенне костак называецца [астэаміеліт](/Астэаміеліт "Астэаміеліт"). Гной складаецца з:
гнойнай «сыроваткі», якая змяшчае раствораныя ў ёй альбумін, глабулін, пратэялітычныя, глікалітычныя і ліпалітычныя ферменты мікробнага або лейкацытарнага паходжання, халестэрын, лецыцін, тлушчы, мыла, прымешкі ДНК;
тканкавага дэтрыта;
клетак, галоўным чынам жывых або дэгенерыраваных мікраарганізмаў або нейтрафільных лейкацытаў (гнойныя цельцы, шарыкі, клеткі). У асаблівых выпадках у гное пераважаюць эазінафілы або монануклеары.
Колер гною часта жоўты, жоўта-зялёны, але можа быць блакітнаватым, ярка-зялёным, брудна-шэрым. Кансістэнцыя свежага гною вадкая, з часам яна гусцее.