Ганна Брэтонская (брэт. Anna Breizh, фр. Anne de Bretagne; 25 студзеня 1477, Нант — 9 студзеня 1514, Блуа) — кіруючая герцагіня Брэтані, графіня Нанта і дэ Рышмон (Рычманда), графіня дэ Манфор-Л’Аморы і д’Этамп (9 верасня 1488), дама дэ Гуда і дэ Нофль (9 верасня 1488 г), вікантэса Ліможская, каралева Францыі, каралева Неапалю.
Жонка двух каралёў Францыі, якія змянілі адзін аднаго: Карла VIII і Людовіка XII. Самая папулярная з кіраўнікоў Брэтані і самая багатая жанчына ў Еўропе свайго часу. Апошняя спадчынніца сваёй краіны, якая сілай зброі была вымушана ўступаць у шлюб з кіраўнікамі Францыі, аднак вяла актыўную самастойную палітыку (асабліва пры другім мужы) з мэтай пазбегнуць анэксіі Брэтані Францыяй. Заступніца мастацтваў і літаратуры. Першая ў Еўропе прынцэса, якая насіла на сваім вяселлі сукенку белага колеру, да гэтага белы колер лічыўся жалобным.
Шлюбы: