Віла Кантарыні (італ.: Villa Contarini) — віла (загарадны маёнтак) у камуне П’яцола-суль-Брэнта на рацэ Брэнта ў правінцыі Падуя на поўначы Італіі.
Цэнтральны будынак пачаў будавацца ў 1546 годзе па заказе венецыянскіх патрыцыяў — братоў Паола і Франчэска Кантарыні. Імёны архітэктараў дакладна не задакументаваны. Краязнаўцы мяркуюць, што першапачатковы будынак спраектаваў Андрэа Паладзіа, а за яго пашырэннем у эпоху барока назіралі Вінчэнца Скамоці ці Бальдасарэ Лангена.
Ззаду вілы разбіты шырокі парк плошчай больш 40 гектараў, з рыбалоўнай гаспадаркай, азёрамі і алеямі. У XVII стагоддзі па распараджэнні Марка Кантарыні будынак быў пашыраны.
Асноўны будынак складаецца з цэнтральнага корпуса і двух вялікіх сіметрычных крылаў, упрыгожаных балюстрадамі. Правае (пры поглядзе з плошчы) крыло дадаткова ўпрыгожана статуямі, выразанымі з мяккага каменя, размешчанымі над кожнай з балюстрад. Аўтарства ў стварэнні статуй, у тым ліку і тых, што размешчаны на агароджы, прыпісваецца Антоніа Тарсіа, аднаму з венецыянскіх скульптараў пачатку XVIII стагоддзя (які стаў значна больш, чым у Італіі, вядомым у Расіі — дзякуючы з’яўленню яго скульптур у Санкт-Пецярбургу (Летні сад, Эрмітаж), Царскім Селі (Екацярынінскі парк) і Пецяргофе[1]).
Насупраць, аддзеленае ад галоўнага корпуса садам, агароджай, двума каналамі і плошчай, з боку правага крыла размешчана паўкруглы будынак з порцікаў з вялікімі калонамі. Ён завяршае архітэктурны ансамбль вілы.
У дэкаратыўным садзе перад вілай знаходзіцца таксама сямейная капэла (адзін з галоўных твораў Тамаза Тэманца(італ.) бел.). Там можна бачыць надмагілле Сільвестра Камерыні працы Джавані Дзюпрэ(італ.) бел..
Віла Кантарыні была выбрана ў якасці месца дзеяння для фільма «Скажы мне, што ўсё для мяне зробіш(італ.) бел.» (1976, з Джоні Дарэлі і Памэлай Віларэзі, па матывах сюжэту П’ера К’яры(італ.) бел.).