Ваяводскі соймік — саслоўна-прадстаўнічы орган улады ў ваяводстве ў часы Вялікага Княства Літоўскага і Рэчы Паспалітай Абодвух Народаў.
На ваяводскіх сойміках абмяркоўваліся мясцовыя і агульнадзяржаўныя справы, абіраліся дэпутаты на сойм Рэчы Паспалітай і выпрацоўваліся інструкцыі для іх, там жа вылучаліся кандыдаты на судовыя пасады (у Трыбунал ВКЛ), вызначаліся падаткі.
У адрозненні ад павятовых соймікаў, на ваяводскіх выпрацоўваліся хадайніцтвы і просьбы да вялікага князя і ўрада, заслухоўваліся справаздачы і інфармацыя пра пастановы і законы, прынятыя на ўсеагульных вальных соймах.[1]