Васіль Трафімавіч Варанянскі (25 жніўня 1901, г. п. Дзіканька, Палтаўская вобласць — верасень 14 верасня 1943) — адзін з кіраўнікоў партызанскага руху на тэрыторыі Мінскай вобласці ў гады Вялікай Айчыннай вайны[1].
У Чырвонай Арміі з 1919. Удзельнік Грамадзянскай вайны, баёў у раёне возера(руск.) бел. Хасан ў 1938 годзе.
Напярэдадні вайны Васіль Варанянскі быў камандзірам асобнага батальёна сувязі ў Магілёве. 22 чэрвеня 1941 года Васіль Трафімавіч пайшоў на фронт. Апынуўся ў акружэнні. Са жменькай салдат ўпарта прабіваўся на ўсход, але лінія фронту ўсё адсоўвалася[2]. У верасні 1941 года ён намацаў сувязі з партызанамі і хутка стаў камандзірам атрадf[3].
У партызанах з верасня 1941: камандзір групы, атрада, у верасні 1942 — верасень 1943 партызанскай брыгады «Народныя мсціўцы» імя В. Т. Варанянскага (брыгадзе прысвоена імя Варанянскага пасля яго гібелі)[1].
У верасні 1943 гады Васіль Трафімавіч быў выкліканы ў Маскву ў Цэнтральны штаб партызанскага руху. У ноч з 13 на 14 верасня на партызанскі аэрадром у Бягомлі прызямліўся самалёт, на якім камбрыг паляцеў у сталіцу. Але праз некалькі гадзін у брыгаду прыйшла тэлеграма: «Палкоўнік Варанянскі загінуў пры пералёце лініі фронту»[2].
Імем Варанянскага названы вуліцы ў Мінску і Плешчаніцах[1].