Будынак Дванаццаці калегій — будынак на неўскім беразе Васільеўскага вострава ў Санкт-Пецярбургу, пабудаваны ў 1722-1742 гг. для размяшчэння пятроўскіх калегій. Найбуйнейшы па памерах помнік пятроўскага барока складаецца з дванаццаці ідэнтычных трохпавярховых секцый.
Агульны праект склаў Даменіка Трэзіні; верхнія паверхі праектаваў Тэадор Швертфегер. У XVIII стагоддзі будынак займалі вышэйшыя органы дзяржаўнага кіравання. Пасля расфарміравання калегій іх змянілі Галоўны педагагічны інстытут і Санкт-Пецярбургскі ўніверсітэт.
Будаўніцтва будынка Дванаццаці калегій пачалося ў 1722 годзе як частка плана імператара Пятра I па стварэнні на Васільеўскім востраве адміністрацыйнага квартала. Меркавалася, што тут размесцяцца Сенат, Сінод і калегіі.
Спачатку будаўніцтва вялося пад кіраўніцтвам Даменіка Трэзіні і Тэадора Швертфегера, а завяршалі яго Джузэпэ Трэзіні і Міхаіл Зямцоў. Першае паседжанне калегій у новым будынку адбылося ў 1732 годзе. Асноўнае будаўніцтва было завершана да сярэдзіны 1730-х гг. У 1737—1741 гг. з заходняга боку будынка была прыбудавана двухпавярховая галерэя.
У 1804 годзе ў будынку размясціўся Педагагічны інстытут, а ў 1835 годзе будынак быў перададзена Санкт-Пецярбургскаму ўніверсітэту. Для гэтай мэты комплекс калегій быў пераабсталяваны пад кіраўніцтвам Апалона Шчадрына.
У постсавецкі час будынак Дванаццаці калегій лічыцца галоўным будынкам Санкт-Пецярбургскага ўніверсітэта. Дагэтуль некаторыя факультэты ўніверсітэта размяшчаюцца ў будынку Дванаццаці калегій. У будынку размяшчаюцца навуковая бібліятэка ўніверсітэта і некаторыя адміністрацыйныя службы.
У будынку Дванаццаці калегій здымаліся асобныя сцэны фільма Георгія Данелія «Восеньскі марафон» (1979).