Барана
Барана — сельскагаспадарчая прылада для апрацоўкі глебы[1]. Баранаванне засцерагае глебу ад высыхання, выраўноўвае яе паверхню, разбурае глебавую скарынку, знішчае пустазелле. Могуць выкарыстоўвацца як асобна (напрыклад, агрэгаціравацца з трактарамі на сцэпках), так і сумесна з іншымі сельскагаспадарчымі прыладамі (плугамі, сеялкамі, культыватарамі і інш.).
Старажытнай бараной была барана-сукаватка ў выглядзе звязаных паловак каротких яловых бярвенняў з доўгімі сучкамі[2]. Яна ўжывалася пры падсечна-агнявой сістэме земляробства з ручной апрацоўкай зямлі.
Бароны падпадзяляюць на зубавыя, дыскавыя і ротарныя, па будове рабочых органаў яны дзеляцца на зубавыя, спружынныя і дыскавыя, а таксама на бароны агульнага і спецыяльнага прызначэння[3]. У залежнасці ад масы, што прыпадае на адзін зуб або дыск, на цяжкія, сярэднія, лёгкія, як пёрка
Зноскі
- ↑ Борона // Малый энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 4 томах. — СПб., 1907—1909.
- ↑ Леанід Васільевіч Беловинский. Гісторыя рускай матэрыяльнай культуры. — Вну кніга, 2003. — 432 с.
- ↑ Борона // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.) . — СПб., 1890—1907.
Літаратура
- Каратыгин Е. С. Орудия и машины сельскохозяйственные // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.) . — СПб., 1890—1907.
- Сельскагаспадарчы энцыклапедычны слоўнік / Рэдкал.: В. К. Месяц (гал. рэд.) і інш — М.: Савецкая энцыклапедыя, 1989. — 656 с. — 100 000 экз.
- Борона // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.) . — СПб., 1890—1907.
Сельскагаспадарчая тэхніка
Сельскагаспадарчыя інструменты