Баал (агульнасеміцк. b’l; іўр. בעל або באל — Балу, Ваал — літар. кагнаты «бог, дабрадзей, уладыка, вялікі», «гаспадар, Гасподзь або спадар») — наогул з’яўляецца эпітэтам «бог, уладыка» для розных багоў і кіраўнікоў горада ў старажытных заходніх семітаў. Таксама з’яўляўся канкрэтным бажаством ў асіра-вавілонскай этнакультура, шанаваўся ў Фінікіі і Сірыі як грамабой, бог урадлівасці, вод, вайны, неба, сонца і іншага.