Атэізм у Беларусі — сукупнасць грамадзян і нефармальных аб’яднанняў, усведамляючыя сябе нерэлігійнымі. Згодна з Канстытуцыяй краіны, Беларусь з’яўляецца свецкай дзяржавай, дзе рэлігія аддзелена ад дзяржавы.[1]
Першым беларускім атэістам з’яўляецца Казімір Лышчынскі, які напісаў трактат «Аб неіснаванні бога».
Асаблівую папулярнасць атэізм у Беларусі набыў у часы БССР, пасля «Дэкрэта аб аддзяленні царквы ад дзяржавы і школы ад царквы», які падпісаў Уладзімір Ленін. Затым дэкрэт страціў сілу ў 1990 годзе.
Прэзідэнт Беларусі — Аляксандр Лукашэнка, згодна сваім словам, з’яўляецца праваслаўным атэістам, але не гледзячы на гэта, ён хацеў арганізаваць сустрэчу Папы Рымскага і Патрыярха Рускай Праваслаўнай Царквы на тэрыторыі Беларусі. На што Патрыярх адказаў яму адмовай. Прэзідэнт патлумачыў свой учынак тым, што хацеў зрабіць Беларусь «святой зямлёй».
У 2013 годзе, у ходзе сацапытання, толькі 4 % беларусаў лічаць сябе атэістамі, 8 % не адносяць сябе ні да якога веравызнання, і 3 % не змаглі адказаць.[2]
У 2016 годзе каля 250 жыхароў Віцебска аказалі супраціў пабудове праваслаўнага храма на тэрыторыі парку. Гэта магло сур’ёзна нашкодзіць парку і гістарычнай каштоўнасці места.[3]
У 2016 годзе было праведзена новае сацапытванне сярод дарослага насельніцтва краіны. У ходзе сацыялагічнага даследавання адзначылі, што вераць у Бога 63,5 % апытаных жыхароў рэспублікі, яшчэ 5 % — у звышнатуральныя сілы. Не змаглі адназначна вызначыць сваё стаўленне да веры 22 % апытаных, а 8,5 % паказалі, што не з’яўляюцца вернікамі.[4]