Аснова — абавязковы і пастаянны элемент марфемнай будовы слова, які з’яўляецца сродкам выражэння лексічнага значэння слова. Аснова ў зменных словах проціпастаўляецца афіксам, як пераменнаму сегменту, які выражае граматычнае значэнне.
Сустракаюцца выпадкі, калі суадносныя граматычныя формы маюць розныя асновы (я – мяне, мне, мною). Такія асновы называюцца суплетыўнымі. Суплетывізм – адзін са сродкаў утварэння пэўных формаў слова, напрыклад склону (мы – нас), ліку (чалавек – людзі), ступені параўнання (добры – лепшы), трывання (класціся – легчы, браць – узяць). Суплетывізм асноў характэрны для назоўнікаў, займеннікаў, прыслоўяў, дзеясловаў.