Аптычная даўжыня шляху — адлегласць паміж двума пунктамі асяроддзя, на якую распаўсюдзіцца святло ў вакууме за той жа час, за які яно праходзіць між гэтымі пунктамі[1].
Аптычная даўжыня шляху
L
{\displaystyle L}
ў аднародным асяроддзі з паказчыкам праламлення
n
{\displaystyle n}
равна здабытку геаметрычнай даўжыні шляху
l
{\displaystyle l}
, што прайшло святло, на паказчык праламлення
n
{\displaystyle n}
.
n l .
{\displaystyle L=nl.}
У выпадку неаднароднага асяроддзя шлях, які праходзіць святло, неабходна папярэдне разбіць на элементарныя прамежкі
d
l
{\displaystyle {\rm {d}}l}
гэтак малые, што паказчык праламлення на кожным з іх можна лічыць сталым. Тады для аптычнай даўжыні шляху кожнага з іх можна запісаць
d
n
d
l .
{\displaystyle {\rm {d}}L=n{\rm {d}}l.}
Адпаведна, поўная аптычная даўжыня шляху, які святло прайшло між некаторымі кропкамі А і В серады, будзе вынікам інтэгравання па ўсёй траекторыі променя святла:
∫
A
B
n
d
l .
{\displaystyle L=\int \limits _{A}^{B}n{\rm {d}}l.}
Калі два светлавых променя маюць агульныя пачатковую і канечную кропкі, тады рознасць аптычных даўжынь шляхоў такіх промняў называют аптычнай рознасцю хода[2][3].