Анатоль Канстанцінавіч Сульянаў — пісьменнік, генерал-маёр авіяцыі (1978), ваенны лётчык 1 класа, які засвоіў 14 тыпаў самалётаў і правёў у небе больш за дзве тысячы гадзін. Двойчы узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі, медалямі, Ганаровай граматай Прэзідыума ВС БССР. Заслужаны работнік культуры БССР (1986).
Анатоль Сульянаў нарадзіўся 3 верасня 1927 г. у вёсцы Аксініна Маскоўскай вобласці ў сям’і сялян. У дзяцінстве захапляўся палётамі, кнігамі і фільмамі пра лётчыкаў. У 1946 годзе скончыў Маскоўскую спецшколу ВПС, а ў 1950 Тамбоўскай і Армавірскае авіяцыйныя вучылішча. У 1962 скончыў ваенна-палітычную акадэмію імя У. І. Леніна ў Маскве. Першапачаткова служыў ваенным лётчыкам, а з 1951 года палітпрацаўніком ва Узброеных Сілах. Быў членам КПСС.
Друкавацца Анатоль Сульянаў пачаў з 1957 года, калі яго першыя творы былі апублікаваны ў часопісе Савецкі воін. Выступаў у якасці ваеннага карэспандэнта ў Савецкай авіяцыі, куды ён прыносіў свае першыя нататкі. Таксама пісаў на старонках Праўды, Чырвонай зоркі і Камсамольскай праўды. У яго творах пераважаюць гісторыі з жыцця лётчыкаў, гісторыі аб небе і палётах.