Амр ібн аль-Ас (عمرو بن العاص), або Амру (каля 573 або 583 — 6 студзеня 664) — арабскі военачальнік, дыпламат і дзяржаўны дзеяч.
Першапачаткова адзін з непрымірымых ворагаў Мухамеда і яго вучэння, але затым адзін з самых дбайных яго паслядоўнікаў.
Імя яго, як заваёўніка, непарыўна звязана з гісторыяй першых часоў ісламу. Пры Халіфе Абу Бакры Амр ібн аль-Ас заваяваў Сірыю, а пры халіфе Умары Егіпет, пасля чаго мусульманамі пад яго камандаваннем былі захопленыя памежныя правінцыі да самага Трыпаліса.
Ва ўсіх заваяваных краінах ён арганізаваў дзяржаўную ўладу, прывёў у парадак ўрадавыя ўстановы і тым нямала садзейнічаў прымірэнню заваяваных народаў з ісламам. Пасля забойства халіфа Усмана ён прыняў бок Муавія I. Калі ж Муавія быў абвешчаны халіфам, ён зрабіў Амра сваім намеснікам у Егіпце, дзе той і заставаўся да самай сваёй смерці.
Амр ібн аль-Ас памёр у 664 годзе ў Фустаце.