Амерыканскі бізон (Bison bison) — від пустарогіх падсямейства быкоў (Bovinae). Ён вельмі блізкі да зубра, і абодва віды могуць без абмежаванняў спарвацца, даючы плоднае нашчадства - зубрабізонаў. Па гэтай прычыне іх часам разглядаюць як адзін від.
Бізон дасягае 2,5-3 метраў у даўжыню і да 2 метраў у вышыню. Густая поўсць шэра-бурага колеру, на галаве і на шыі чорна-бурага. Пярэдняя частка цела пакрытая больш доўгімі валасамі. Галава масіўная, з шырокім ілбом; кароткія тоўстыя рогі разыходзяцца ў бакі, канцы ж іх заварочваюцца ўнутр; вушы кароткія і вузкія; вочы вялікія, цёмныя, шыя кароткая.
Быў пашыраны ад паўночна-заходняй і цэнтральнай Канады на поўдзень да цэнтралнай Мексікі. У ХІХ ст. амаль знішчаны. Колькасць часткова адноўлена, пераважна на ахоўных тэрыторыях ЗША і Канады (некалькі дзесяткаў тысяч. галоў). Акліматызаваны ў цэнтральнай Алясцы, завезены ў запаведнік Асканія-Нова (Украіна).
Ахоўваецца.
Раней летам бізоны пасвіліся на шырокіх раўнінах, а на зіму заходзілі ў лясістыя мясцовасці, качавалі на поўдзень, а ўлетку ізноў вярталіся на поўнач.
Стэпавыя кормяцца ў асноўным травой, да 25 кг травы ў дзень, узімку травяным рыззём. Лясныя яшчэ ядуць мох, лішайнікі, галіны. Могуць карміцца пры снезе да 1 м глыбінёй. Густая поўсць добра абараняе бізона. Лёгка пераносяць 30-градксныя маразы. Узімку шукаюць маласнежныя ўчасткі.
Палаваспеласць у 2—3 гады. У прыплодзе звычайна адно цяля.
Тэмы гэтай старонкі (4):