Аляксандр Львовіч Пагодзін (3 (15) чэрвеня 1872, Віцебск, Расійская імперыя — 16 мая 1947, Бялград, Югаславія) — рускі мовазнавец.
Скончыў Пецярбургскі ўніверсітэт (1884). З 1901 — магістр, тэма дысертацыі «Из истории славянских передвижений», з 1904 — доктар славянскай філалогіі, тэма дысертацыі «Следы корней-основ в славянских языках». Працаваў прафесарам Варшаўскага (1902—1908) і Харкаўскага (1910—1919) універсітэтаў. У 2-й пал. 1919 — гласны Харкаўскай гарадской думы. З канца 1919 у эміграцыі. У 1919—1941 працаваў у Бялградскім універсітэце, з 1939 — прафесар.
Кірункі навуковай дзейнасці: гісторыя філалогіі, параўнаўчае мовазнаўства, гістарычная геаграфія, этнаграфія. Пісаў з пазіцый пазітывізму. Крытыкаваў славянафільскія погляды.