У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Алоры.
Алесандра Алоры (іт. Alessandro di Cristofano di Lorenzo del Bronzino Allori; 31 мая 1535 — 22 верасня 1607) — італьянскі (фларэнційскі) жывапісец, прадстаўнік маньерызму.
Нарадзіўся ў Фларэнцыі. Вучань свайго дзядзькі, Аньёла Бранзіна, і таму нярэдка называўся Алесандра Бранзіна, мастак вельмі таленавіты, але падвергся моцнаму ўплыву Мікеланджэла. Уплыў маньерызму асабліва адчуваецца ў яго рэлігійных карцінах, умоўных і цвёрдых па малюнку і рэзкіх па каларыце. Талент Алоры ярчэй праяўляецца ў партрэтах.
Найважнейшыя з яго твораў: «Хрышчэнне Гасподняе», «Ахвярапрынашэнне Ісаака», партрэты Джуліяна Медычы, Б’янкі Капэла, самога мастака (усе пяць у галерэі Уфіцы, у Фларэнцыі), партрэт кардынала Фердынанда Медычы (у Палаца Піці), «Хрыстос у Марфы і Марыі» (у Венскім музеі), «Вірсавія ў купальні» і партрэт маладога чалавека (у Эрмітажы), Венера і Купідон (Музей Фабра, Манпелье), Хрыстос і Самаранка (Санта-Марыя-Навела). Сярод суаўтараў быў Джавані Марыя Батэрлі, а яго вучнямі былі Джавані Бізелі, Джавані Батыста Вані, Крыстафора дэль Альтысіма, Чэзарэ Дандзіні, Аўрэліа Ломі, Джон Масье, Алесандра П’ероні і Манані.
Алесандра Алоры памёр 22 верасня 1607 года ў родным горадзе.
Яго сын Крыстафана Алоры таксама стаў мастаком.