Адэнавірусныя хваробы — група інфекцыйных захворванняў чалавека і жывёлы, выкліканых адэнавірусамі.
Адэнавірус - ДНК-змяшчальны вірус роду Mastadenovirus сямейства Adenoviridae, упершыню быў вылучаны Rowe Huebner і Gilmore у 1953 годзе пры аперацыі на міндалінах і адэноідах дзяцей. У цяперашні час вядома 50-80 іх разнавіднасцяў.
Крыніцай заражэння з’яўляецца хворы чалавек і/або носьбіт. Пасля перанесенай хваробы чалавек можа вылучаць вірус да 25 дзён. Шлях перадачы - паветрана-кропельны. Успрымальнасць высокая, імунітэт тыпаспецыфічны. Захворванне можа быць і ў форме эпідэміі, і ў выглядзе спарадычных выпадкаў. Часта хварэюць арганізаваныя дзіцячыя калектывы - хвалепадобна, на працягу 10-12 дзён. Для ўсіх тыпаў адэнавірусаў характэрна наяўнасць агульнага камплімэнт звязвуючага антыгена.
Здольнасць адэнавірусаў размнажацца ў эпітэліяльных клетках дыхальных шляхоў, кан’юнктывы, кішэчніка і лімфоіднай тканкі абумоўлівае разнастайнасць клінічных прыкмет хваробы: востры катар верхніх дыхальных шляхоў, кан’юнктывіт, энтэракаліт.
Найбольш успрымальныя да інфекцыі дзеці.
Ліхаманка пры захворванні працягваецца 5-7 дзён, катаральны стан — да 10-12 дзён.
Ускладненні (атыт, ангіна, пнеўманія) узнікаюць пры далучэнні бактэрыяльнай інфекцыі.