Агент «оранж»[1], «эйджэнт оранж»[2] (англ.: Agent Orange, аранжавы рэагент) — назва сумесі гербіцыдаў і дэфаліянтаў сінтэтычнага паходжання. Ужываўся арміяй Вялікабрытаніі падчас вайны ў Малаі[3] і ЗША падчас Другой Індакітайскай вайны з 1961 па 1971 гады ў рамках праграмы па знішчэнні трапічных лясоў і расліннасці[4], большай часткай на тэрыторыі Паўднёвага В’етнама, а таксама шэрагу іншых краін Індакітайскага паўвострава (Камбоджы, Лаоса і Тайланда, нават пры тым, што апошні не мае агульных межаў з В’етнамам). Назву «Оранж» з’явілася з-за аранжавай афарбоўкі бочак для транспарціроўкі гэтага хімікату. Адзіны актыўны інгрэдыент агента — 2,4,5-трыхлорфеноксіуксусная кіслата (2,4,5-Т), адзін з распаўсюджаных фенаксі-гербіцыдаў той эпохі. Яшчэ да пачатку аперацыі Ranch Hand (1962—1971) было вядома, што ў якасці пабочнага прадукту сінтэзу 2,4,5-Т[5].
Па дадзеных міністэрства абароны ЗША, з 1962 па 1971 год амерыканцы распылілі на 10% тэрыторыі Паўднёвага В’етнама 77 мільёнаў літраў «эйджент оранж», у тым ліку 44 мільёны літраў , якія змяшчаюць дыяксін. Па дадзеных в’етнамскага «Таварыства пацярпелых ад дыяксіну», з трох мільёнаў в’етнамцаў — ахвяраў хімікату да цяперашняга часу звыш мільёна чалавек ва ўзросце да 18 гадоў сталі інвалідамі, якія пакутуюць на спадчыннымі захворваннямі[6].