Авуляцыя (ад лац.: Ovulla — яечка) — з’ява, якая ўяўляе сабой выхад яйцаклеткі (аацыта другога парадку) з яечніка ў поласць цела ў выніку разрыву спелага фалікула. З поласці цела яйцаклетка трапляе ў яйцавод (у жанчыны фалопіевы трубы), дзе адбываецца апладненне. Біялагічны сэнс авуляцыі складаецца ў вызваленні яйцаклеткі ад фалікула для яе апладнення і далейшай транспарціроўкі па палавых шляхах самкі.