**Аба́т** ([лац.](/Лацінская_мова "Лацінская мова"): abbas, [іўр.](/Іўрыт "Іўрыт"): אבּא — бацька) — настаяцель [каталіцкага](/Каталіцтва "Каталіцтва") мужчынскага [манастыра](/Манастыр "Манастыр") (абацтва). Першапачаткова паводле статута выбіраўся [манахамі](/Манах "Манах") і зацвярджаўся [біскупам](/Біскуп "Біскуп"). У больш агульным значэнні — [святар](/Святар "Святар") у [каталіцкай царкве](/Каталіцкая_царква "Каталіцкая царква")[[1]](/Абат#cite_note-ESRLBM-1). **Абаты́са** — настаяцельніца жаночага каталіцкага кляштара[[1]](/Абат#cite_note-ESRLBM-1)[[2]](/Абат#cite_note-2).
Літаратура
Абат // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя: У 2 тамах / Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) [і інш.]; Навуковыя кансультанты: Я. К. Анішчанка [і інш.]. Том 1: А — К. — 2-е выданне. — Мн.: Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2007. — С. 196.
Зноскі
12Завальнюк У.М. Энцыклапедычны слоўнік рэлігійнай лексікі беларускай мовы / У. М. Завальнюк, М. Р. Прыгодзіч, В. К. Раманцэвіч. — Мінск, Изд-во Гревцова, 2013. — 808 с. ISBN 978-985-6954-73-6.
↑ Е. Д. Смирнова, Л. П. Сушкевич, В. А. Федосик. Средневековый мир в терминах, именах, названиях. Минск: «Беларусь», 2001.