Маркграф Паўночнай маркі Альбрэхт Мядзведзь у крывавых баях захапіў (11 ліпеня 1157) славянскую крэпасць Бранібор, і такім чынам заснаваў новую дзяржаву на славянскіх землях. Упершыню ён назваў сябе маркграфам Брандэнбурга (Adelbertus Die gratia marchio in Brandenborch) у дакуменце ад 3 кастрычніка 1157. Таму 1157 год лічыцца фактычным годам заснавання маркі Брандэнбург.
У 1267 годзе марка была падзелена на 2 часткі, якія кіраваліся прадстаўнікамі дзвюх ліній Брандэнбургскай галіны Асканіяў.
Асканіі, Іаанаўская лінія Брандэнбургскай галіны. Кіравалі ў частцы Брандэнбургскай маркі са сталіцай у Штэндалі.
Асканіі, Іаанаўская лінія Брандэнбургскай галіны.
Асканіі, Атонаўская лінія Брандэнбургскай галіны. Кіравалі ў часткі Брандэнбургскай маркі са сталіцай у Зальцведэлі.
Уладанні атрымаў у спадчыну маркграф Вальдэмар з Іаанаўскай лініі.
Асканіі У 1319 годзе ўсе ўладання ў Брандэнбургу атрымаў у спадчыну Генрых I, маркграф Ландсберга.
Вітэльсбахі Пасля згасання дынастыі Асканіяў у Брандэнбургу марка перайшла пад кіраванне імператара Свяшчэннай Рымскай імперыі. У 1323 годзе імператар Людвіг IV Баварскі перадаў яе свайму сыну Людвігу.
Вітэльсбахі Паводле Залатой булы, выдадзенай імператарам Карлам IV у 1356 годзе, маркграфы Брандэнбурга атрымалі тытул курфюрста.
У 1373 годзе паводле дагавора ў Фюрстэнвальдэ Атон VII прадаў Брандэнбург імператару Карлу IV, які прызначыў курфюрстам свайго сына Венцэля.
Гогенцолерны 30 красавіка 1415 года на Канстанцкім саборы імператар Сігізмунд, які валодаў Брандэнбургам, ва ўзнагароду за паслугі аказаныя яму бургграфам Нюрнберга Фрыдрыхам VI Гогенцолернам, падараваў апошняму тытулы маркграфа і курфюрста Брандэнбурга, з абмоўкай, што можа ўзяць у яго маркграфства, выплаціўшы 400000 гульдэнаў.
У 1701 годзе Фрыдрых III прыняў тытул «кароль Прусіі», заснаваўшы каралеўства Прусія, у склад якога ўвайшла і Брандэнбургская марка.