Масатосі Косіба яп.: 小柴 昌俊, нар. 19 верасня 1926 г., горад Таёхасі, прэфектура Айты) — японскі фізік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы (2002) (палова прэміі сумесна з Раймандам Дэвісам «за стварэнне нейтрыннай астраноміі»).
Косіба вучыўся ў Такійскім універсітэце. Пасля заканчэння ўніверсітэта ў 1951 годзе ён паступіў у аспірантуру і перайшоў у 1953 годзе ў Рочэстэрскі ўніверсітэт у ЗША. У 1955 году Косіба атрымлівае ступень доктара за працу па звышвысокаэнергетычных з’явах у касмічных промнях.
У сакавіку 1970 Косіба стаў прафесарам Такійскага ўніверсітэта.
У 1950-х і 1960-х гадах Косіба займаўся высокаэнергетычным касмічным выпраменьваннем і звязанымі з ім з’явамі ў верхніх пластах атмасферы. Гэтыя заняткі прывялі яго ў 1970-х гадах да фізікі мюонаў і нейтрына, а таксама да фізікі элементарных часціц. Пасля ўдзелу ў JADE — сумесным нямецка-японскім праекце на паскаральніку DESY ў Гамбургу, ён сканструяваў дэтэктар Kamiokande для рэгістрацыі прадказанага тэорыяй распаду пратона. Па прычыне, што рэгістрацыя распаду пратона не атрымалася, ён перабудаваў дэтэктар ў дэтэктар нейтрына і змог зарэгістраваць касмічныя нейтрына: у працэсе выбуху звышновай 1987A атрымалася зарэгістраваць 12 нейтрына, 9 з якіх у першыя 2 секунды. Гэта было першым прамым эксперыментальным доказам тэорый аб працэсах, якія адбываюцца пры калапсе зоркі, у прыватнасці тэорыі нейтрыннага астуджэння.
У 2002 годзе, ён быў узнагароджаны Нобелеўскай прэміяй па фізіцы. Сумесна з Раймандам Дэвісам ён атрымаў палову прэміі, другую палову атрымаў Рыкарда Джаконі.