Мазары-Шарыф
Мазары́-Шары́ф (дары مزار شریف — літаральна “святарная святыня”) — самы вялікі горад у паўночным Афганістане (чацвёрты па велічыні ў краіне) і адначасова сталіца правінцыі Балх. Колькасць насельніцтва складае каля 183.000 чалавек (2002). Асноўнай мовай, якая ўжываецца ў горадзе, з’яўляецца дары. У Мазары-Шарыфе знаходзіцца святарная для шыітаў блакітная мячэць (Rauze-e Szarif), дзе пахаваны халіф Алі, дзякуючы гэтаму горад з’яўляецца адным з цэнтраў ісламскага паломніцтва.
З 1992 да 1997 г. горад з’яўляўся рэзідэнцыяй генерала Абдул-Рашыд Дустума. З 1998 года да 2001 кантраляваўся Талібанам. 25 лістапада 2001 г. каля Мазары-Шарыфа адбыўся бунт палонных талібаў, пры падаўленні якога загінула 700 чалавек.
Мазары-Шарыф калісьці быў сталіцай афганскага Туркестана, старажытнай імперыі якая знаходзілася паміж Гератам, гарамі Гіндукуш і ракой Амудар’яй на поўначы, знішчанай Чынгісханам у 1220 годзе.
Горад вядомы вытворчасцю дываноў і гандлем авечай поўсцю. Жыхары таксама займаюцца дробнай прамысловасцю, пераапрацоўкай металічных руд.
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Мазары-Шарыф
Катэгорыя·Населеныя пункты паводле алфавіта
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
Катэгорыя·Населеныя пункты без паштовага індэкса
Катэгорыя·Гарады Афганістана