Канстытуцыя Харватыі (харв.: Ustav Republike Hrvatske) — дзеючая Канстытуцыя Харватыі прынятая парламентам Харватыі 22 снежня 1990 года. Канстытуцыя замяніла сабой Канстытуцыю Сацыялістычнай рэспублікі Харватыя, якая дзейнічала ў СФРЮ. Парламент, які прыняў Канстытуцыю, быў абраны ў красавіку 1990 года на першых свабодных шматпартыйных выбарах. З прычыны, што Канстытуцыя была прынятая перад Калядамі, яна часам нефармальна называецца «Каляднай канстытуцыяй» (Božićni ustav). У 1997, 2000 і 2001 гадах у тэкст Канстытуцыі быў унесены шэраг змен, у прыватнасці, якія датычацца пераўтварэння двухпалатнага парламента ў аднапалатны і абмежавання ўлады Прэзідэнта краіны.
Канстытуцыя Рэспублікі Харватыя складаецца з васьмі частак (139 артыкулаў). Па Канстытуцыі 1990 года Харватыя з’яўлялася прэзідэнцка-парламенцкай рэспублікай, аднак пасля змяненняў 2000 і 2001 года ўрад краіны стаў падсправаздачны Палаце прадстаўнікоў Харвацкага сабора, што азначала пераход да парламенцкай формы кіравання.
Складовай часткай Канстытуцыі, прынятай 22 снежня 1990, з’яўляюцца шэраг пазнейшых Канстытуцыйных законаў: “Аб правах і свабодах чалавека і правах этнічных і нацыянальных супольнасцяў або меншасцяў у Рэспубліцы Харватыя” (1991), “Аб супрацоўніцтве Рэспублікі Харватыя з Міжнародным судом ААН” (1996), “Аб Канстытуцыйным судзе Рэспублікі Харватыя” (1999).