Канстытуцыя Ліхтэнштэйна распрацавана канстытуцыйнай камісіяй са згоды князя, набыла моц 5 кастрычніка 1921 года. Канстытуцыя была прынята пасля першай сусветнай вайны падчас дэмакратычных пераўтварэнняў, з прычыны чаго былі ўведзены прамыя парламенцкія выбары і пашыраны правы грамадзян. За 88 гадоў Канстытуцыя Ліхтэнштэйна шмат разоў змянялася і дапаўнялася, але ўсе гэтыя папраўкі кардынальна не змянялі яе зместу[1].
Канстытуцыя складаецца з 9 глаў. Акрамя таго, да тэксту Канстытуцыі прыкладаюцца два лісты Князя Іагана II, адрасаваныя кіраўніку ўрада і прынцу Карлу, пляменніку Князя[2].
Глава I. Княства
Глава II. Князь
Глава III. Абавязкі дзяржавы
Глава IV. Асноўныя правы і абавязкі грамадзян
Глава V. Ландтаг
Глава VI. Дзяржаўны камітэт
Глава VII. Органы
Урад
Дзяржаўны школьны савет
Арганізацыя Адміністрацыйнай юстыцыі
Выкананне правасуддзя
Вышэйшы дзяржаўны трыбунал
Агульныя становішчы
Глава VIII. Абшчыны
Глава IX. Канстытуцыйныя гарантыі