Джавані Бакача (іт.: Giovanni Boccaccio) (16 чэрвеня 1313 – 21 снежня 1375) — італьянскі паэт і празаік, яскравы прадстаўнік гуманізму Ранняга Адраджэння. Пазашлюбны сын фларэнтынскага купца. Дзяцінства правёў у Фларэнцыі, потым вывучаў права і гандаль у Неапалі. Пасля навучання вярнуўся ў Фларэнцыю. Сябраваў з Петраркам. Быў вялікім знаўцам класікі, перш за ўсё Тацыта і Тыта Лівія. Пачаў пісаць вершы і паэмы для арыстакратычнай публікі каралеўскага двара, якія зрабілі яго вядомым паэтам.