Яўген Аляксеевіч Барбашын (17 студзеня 1918, с. Уінскае, Пермскі край — 5 ліпеня 1969) — беларускі савецкі матэматык. Акадэмік АН БССР (1966), доктар фізіка-матэматычных навук, прафесар (1951)[3].
Скончыў Уральскі ўніверсітэт у 1940 годзе. У 1961—1966 гадах загадчык аддзела матэматычнага аналізу матэматычнага інстытута АН СССР (Свярдлоўскае аддзяленне), з 1966 года загадчык лабараторыі прыкладной матэматыкі і механікі Інстытута матэматыкі АН БССР і адначасова загадчык кафедры прыкладной матэматыкі БДУ[3].
Навуковыя працы ў галіне дыферэнцыяльных раўнанняў, тэорыі ўстойлівасці руху. Развіў тэорыю дынамічных сістэм(руск.) бел. без здагадкі адзінасці, выканаў серыю работ па праграмнаму рэгуляванню, у якіх асветленая сувязь задачы аб ажыццяўленні праграмных рухаў з агульнай тэорыяй устойлівасці руху(руск.) бел., з тэорыяй аптымальных працэсаў і з тэорыяй набліжэння функцый(руск.) бел.[3].
Аўтар больш за 80 навуковых прац, у тым ліку 3 манаграфій[4].
Дзяржаўная прэмія СССР 1972 года за цыкл работ па праблемах ўстойлівасці сістэм аўтаматычнага рэгулявання, апублікаваных у 1967—1970 гадах[3]. Узнагароджаны ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга (1967), медалямі[4].