Ян Боска (16 жніўня 1815— 31 студзеня 1888, Турын) — святар, педагог, пісьменнік і журналіст
Нарадзіўся ў беднай сялянскай сям’і ў Бекі недалёка ад Турына, у італьянскай правінцыі П’емонт. Яго бацькі Франчэска Боска і Маргарыта Ак’ена пры хрышчэнні далі свайму малодшаму сыну два імя: Ян Мельхіёр. У сям’і Боска было ўжо двое старэйшых сыноў: Антоніа, сын Франчэска Боска ад першага шлюбу, і Джузэпэ, сын Франчэска і Маргарыты. Калі Яну было 2 гады, яго бацька памёр. Выхаваннем дзяцей пачала займацца маці Маргарыта.
Скончыў сярэднюю школу, у 1835 годзе ён паступіў у семінарыю ў К’еры і праз шэсць гадоў ён атрымаў святарскія пасвячэнні.
У раёне Вальдока заснаваў араторый — месца, дзе хлопцы маглі навучыцца чытаць і пісаць, харчавацца і праводзіць вольны час — адчуваць сябе, як дома. Вучыў іх маліцца і заклікаў часта прыступаць да сакраменту споведзі і святой Камуніі. У 1859 годзе ён заснаваў Таварыства Св. Францыска Сальскага — новую законную супольнасць, якую звычайна называюць Салезіянамі ксяндза Боска.
Памёр 31 студзеня 1888 года ва ўзросце 73 гадоў. Папа Пій XI беатыфікаваў 2 чэрвеня 1929 года, а праз 5 гадоў, 1 красавіка 1934 года, кананізаваў яго[5]