Ян Антонавіч Рыдзіка (11 верасня 1937, в. Барадзінічы, Віленскае ваяводства, цяпер Браслаўскі раён Віцебскай вобласці — 1 чэрвеня 2021) — беларускі жывапісец-рэаліст.
Вучыўся ў Гродзенскім дзяржаўным аграрным універсітэце, дзе ў 1960 годзе атрымаў спецыяльнасць агранома і ў Віцебскім дзяржаўным універсітэце імя П. М. Машэрава, дзе ў 1966 годзе атрымаў спецыяльнасць настаўніка.
Пісаў пераважна алеем. Працаваў у розных кірунках — партрэт, нацюрморт, ілюстрацыі да кніг, карціны на гістарычныя тэмы, пейзаж. Сваім прызваннем лічыў пейзажны жывапіс, а найвялікшай асалодай працу над эцюдамі.
Удзельнік мноства музейных выставак, у тым ліку прысвечаных 500-годдзю Францыска Скарыны (1990), 200-годдзю паўстання 1794 года (1994), 935-годдзю Браслава (1995), традыцыйных выставак «Восеньскі салон» і персанальных выставак Яна Рыдзікі: «Талент шчодрага сэрца» (1997, да 60-годдзя мастака), «Кветкі Яна Рыдзікі» (1998)[1], «Браслаўшчына — край азёр» (2012, музей Адама Міцкевіча ў Навагрудку)[2], «Жывапіс» (2012, да 70-годдзя мастака)[3].
Творы мастака знаходзяцца ў музеях Беларусі і прыватных калекцыях у Беларусі, Літве, Латвіі, Польшчы, Расіі.