У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Напружанне.
Электрычнае напружанне, або рознасць патэнцыялаў паміж пунктамі
A
{\displaystyle A}
і
B
{\displaystyle B}
— гэта адносіна работы электрычнага поля пры пераносе пробнага электрычнага зараду з пункта
A
{\displaystyle A}
у пункт
B
{\displaystyle B}
да велічыні пробнага зараду.
ϕ
1
−
ϕ
2
=
U
12
=
A
q : 1 −
2
f i e l d
q
{\displaystyle \phi _{1}-\phi _{2}=U_{12}={\frac {A_{q:1->2}^{field}}{q}}}
Пры гэтым лічыцца, што перанос пробнага зараду не змяняе размеркаванні зарадаў на крыніцах поля.
Для электрастатычнага поля напружанне можна таксама вызначыць як
ϕ
1
−
ϕ
2
=
U
12
=
∫
A
B
(
E →
, d
l →
)
{\displaystyle \phi _{1}-\phi _{2}=U_{12}=\int _{A}^{B}({\vec {E}},d{\vec {l}})}
(інтэграл ад праекцыі поля на траекторыю паміж пунктамі A і B уздоўж любой траекторыі, ідучай з A у B).
Адзінкай вымярэння напружання ў сістэме СІ з’яўляецца Вольт.
Тэмы гэтай старонкі (2):