Эдгар Георгіевіч Элбакян (нар. 1928, Тбілісі) — армянскі савецкі акцёр тэатра і кіно.
Нарадзіўся ў сям’і настаўніка.
У 1946 годзе скончыў сярэднюю школу, пераехаў у Ерэван і паступіў на акцёрскі факультэт тэатральнага інстытута, які з поспехам скончыў у 1950 годзе. У тым жа годзе пайшоў працаваць у тэатр юнага гледача. У тыя гады ім сыграны шмат значных роляў: Павел Карчагін — «Як гартавалася сталь», Хлестакоў — «Рэвізор», Кардынал Рышэлье — «Тры мушкецёры».
У 1962 годзе запрошаны ў Дзяржаўны акадэмічны тэатр ім. Г. Сундукяна, дзе створаныя ім вобразы Гіко — «Пэпо», Тарэлкіна — «Судовая справа», Пайлака (суддзя) — «Багдасар разводзіцца з жонкай» увайшлі ў галерэю вечных каштоўнасцей армянскага сцэнічнага мастацтва. Сцэнічнае майстэрства Эдгара Элбакяна заслужыла высокую ацэнку як з боку шырокай грамадскасці, так і з боку дзеячаў мастацтва.
У 1978 годзе атрымаў ганаравае званне Народнага артыста АрмССР, а ў 1979 — Дзяржаўную прэміі АрмССР.
Эдгар Элбакян быў шырока вядомы і папулярны як у Арменіі так і за яе межамі. Ролі згуляныя ім, заслугоўвалі ўвагі перадусім вастрынёй увасаблення вобраза, рэалістычнай трактоўкай шматжанравасцю выкананні драматычных, камічных, характэрных герояў.