У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Эрыксен.
Эдвард Хрысціян Іаганес Эрыксен (дацк.: Edvard Eriksen; 10 мая 1876, Капенгаген — 12 студзеня 1959, Капенгаген) — дацкі скульптар-натураліст.
У 1895 годзе Эдвард Эрыксен атрымаў мастацкую адукацыю. Першы поспех прыйшоў да яго ў 1902 годзе, калі адна з яго скульптур («Каецца») была прынята для выстаўкі ў каралеўскім палацы Шарлотэнборг (Капенгаген). Канчатковае прызнанне мастацкіх заслуг майстра адносіцца да 1904 года, калі Дзяржаўным мастацкім музеем Капенгагена была набыта яго скульптура «Надзея», а ў 1905 годзе Эрыксен за сваю працу «Лёс» быў узнагароджаны прэміяй.
У 1908 годзе скульптар атрымаў каралеўскі заказ на выраб трох мармуровых статуй («Жалоба», «Памінанне» і «Сімпатыя») для саркафага Хрысціяна IX Дацкага і яго жонкі Луізы ў саборы ў Роскіле.
Сапраўды сусветную славу прынесла Эдварду Эрыксену створаная ім і ўсталяваная на набярэжнай у Капенгагене 23 жніўня 1913 года статуя андэрсанаўскай Русалачкі, якая стала сімвалам Капенгагена і ўсёй Даніі.
У 1932 годзе Эрыксен быў узведзены ў рыцары Ордэна Данеброг; скульптар быў таксама ганаровым прафесарам Мастацкай акадэміі Карары.
У 1900 годзе Эрыксан ажаніўся з Элінай Вільгельмінай Мелер (1881—1963), меў у гэтым шлюбе пяцёра дзяцей.